Heel veel kilometers verder en WEER een aap!
Blijf op de hoogte en volg Lindsey
19 September 2017 | Zuid-Afrika, Oudtshoorn
Op dit moment zijn we neergestreken in Oudtshoorn. En we hebben nog een klein weekje te gaan voordat we weer terug mogen naar Nederland. (Lees: moeten. Want we willen best nog wel wat langer blijven hoor Haha) Natuurlijk hebben we weer van alles beleefd de afgelopen dagen, dus sit back, relax and enjoy ;)
Bij de vorige blog waren we in st. Lucia en ik dacht toen ik dat schreef, dat er daar toch niks spannends meer zou gebeuren, dus blog verzenden... Haha echt niet dus! Er is bij ons op de hotelkamer ingebroken!! En raad maar weer eens door wie...?! Een aap! Ja die beesten die maken er een feest van voor ons hier in Zuid-Afrika Haha. We zaten 's ochtends aan het zwembad van ons hotel en we zagen de poetsdames kamer in, kamer uit gaan. Het mooie was, dat je de apen vanuit een boom zag wachten tot die dames binnen waren en dan gingen zij het poetskarretje leeg jatten Haha. Aap weer snel weg, de boom in en de poetsvrouw liet ie boos achter. Wij lachen, want het was een mooi schouwspel om te zien. Maja iets later konden wij pas echt lachen. De poetsvrouw was dus ook bij ons geweest en had de deur niet dicht gedaan. Dus ik hoor Fleur roepen: 'Lindsey, kom eens! Die aap is hier geweest en heeft onze zak snoepjes gepakt op jouw bed en hij heeft ook nog eens alle suikerzakjes open gemaakt en die in het rond gestrooid!' En inderdaad... wat een zooitje zeg! Gelukkig niks ergs gebeurd maar de poetsvrouw mocht dus een ere-rondje komen maken bij ons in de kamer ;)
Nadat we onze apenvrienden gedag hebben gezegd in st. Lucia, zijn we weer een stuk gaan rijden. Naar de Drakensbergen. Waar we een dagtocht hebben gemaakt over de Sani pass. Dat moest samen met een gids in een 4wd. Want omdat het een onverharde weg is, die toch wel vrij steil omhoog gaat, mag je die met een "normale auto" niet zelf rijden. Te gevaarlijk. Maar dat is prima, een dagje niet zelf te hoeven rijden is ook wel lekker. Dus daar gingen we. Eerst een stuk verharde weg, die ging over in een kleine helling, onverhard. En toen kwam de grens van ZA. De grens? Zul je denken? Ja, de grens! Want als je een stukje verder, door niemandsland rijdt, kom je in Lesotho! Weer een paar stempels in ons paspoort. En die begint al goed vol te raken, kan ik je zeggen ;) Na de grenscontrole, kwam het allersteilste (en dus ook het spannendste) stuk van de hele rit. Je kijkt zo de afgrond in. En als je dan eenmaal boven op de berg komt, krijg je op 2873 meter hoogte de grens van Lesotho. Inclusief prachtige uitzichten, dat ook. Van daaruit zijn we nog een extra stukje doorgereden naar een of ander nep toeristendorp van de Lesotho mensen. Saaaaaiiii (vond ik, Fleur vond het leuk en leerzaam Haha smaken verschillen) Gelukkig vrij snel doorgereden naar het hoogste punt van de tour: 3240 meter hoog! En om alle hoogtepuntjes (leuk woordgrapje, al zeg ik het zelf Haha) samen te pakken, daarna gaan lunchen op een metertje of 2874! Daarna ben je wel klaar met al die hoogtes en is het erg fijn om weer naar beneden te kunnen. En daar heb je drivingskills voor nodig hoor!! Maar we zijn gelukkig weer heelhuids terug gekeerd naar "huis" die dag.
Die dag daarna was een lange, zeer lange reisdag. De autorit van Underberg (Drakensbergen) naar het king Shaka AirPort in Durban ging vlotjes. Onze huurauto ingeleverd, ook dat geen probleem. Dan inchecken voor onze vlucht... 'I'm sorry, but your flight is delayed.' Zegt die gast achter de balie.
Om 15.00 uur pas vliegen ipv 13.35 uur. Tja, niks aan te doen. Dan maar wachten. En ons geluk kon niet op want iets later werd er omgeroepen dat we nog een half uur langer dan dat op de grond mochten doorbrengen. Echt top! NOT! :( Uiteindelijk werden we met een busje naar het vliegtuig gebracht. Een kleiner vliegtuig heb ik zelden gezien! Zaten maar 12 rijen stoelen in! Dus met piloten, stewardessen en reizigers, in totaal maar 52 mensen in dat ding en het zat vol. Het vloog iig. Maar hoe! Dikke turbulentie! Dus blij dat we na 1,5 uur weer met de voetjes op de grond stonden. Koffers opgepikt, nieuwe huurauto ook en daar konden we richting Addo rijden. Maar omdat we zo veel vertraging hadden gehad, moest dat dus in het donker. Maja lampen aan en juh, rijden. Alleen niet voor lang want... file! Haha het zat ons echt mee die dag! ;) Lindsey + geen geduld + file = geen succes. Heb Fleur die avond horen zeggen dat ze nog nooit iemand op zo'n korte tijd, zo veel heeft horen vloeken Haha. Oeps! Maar we komen er door en na een stuk snelweg komen we dan op de kleine provinciale weggetjes. En het leuke is dat ze hier dus geen straatverlichting kennen. Dus wat doen ze allemaal?! Met groot licht rijden. Ook als je voor ze rijdt, of juist tegenligger bent. En op een gegeven moment was ik dat zo moe, dat ik met mijn eigen groot licht ging knipperen, toen de zoveelste idioot weer met z'n lampen vol aan op ons afkwam rijden. Diegene doet dat ook terug. En als ie dan dichterbij komt, blijkt ie zwaailichten op z'n dak te hebben. Weer een oeps! Fleur dacht dat het wel politie geweest moest zijn, maar dan zouden ze me toch wel hebben aangehouden of niet?! Haha
In de tussentijd zijn we dan wel gearriveerd in Kirkwood, bij het Addo elephant park. En alsof ons geluk niet op kon, het is begonnen met regenen ook nog. En nog meer geluk! Het heeft dat 2 dagen aan een stuk door gedaan. Dus ons plan om nog een laatste safari te gaan doen, gaat niet door want je zou geen dier zien daar. Totaal geen nut dus. Een dagje chillen en rugby kijken dan maar.
We laten de regen in Kirkwood achter en rijden naar Stormsriver. Dat ligt in het Tsitsikamma national park. Echt, die omgeving daar is gewoon wauw!! We hebben daar onze wandelschoenen aangetrokken en zijn een middagje gaan wandelen naar de bekende hangbrug in het NP. Prachtig met bergen, bush en de zee, die daar allemaal samen komen. Helaas wel vrij toeristisch, maar je kan niet alles hebben hè.
De volgende dag hebben we ook iets heel tofs gedaan! We hebben een canopy tour gemaakt. Voor wie niet weet wat dat is, canopy is tokkelen tussen de bomen. Dus aan een kabel van de ene boom naar de andere. Je voelt je net Tarzan (of Jane in ons geval dan) als je daar rondslingert.
Echt heel gaaf!!
En dan zijn we vanochtend, na weer 3 uur rijden, aangekomen in Oudtshoorn. Dat staat bekend om eigenlijk maar 1 ding: de struisvogel. Die zie je hier echt O-VER-AL! Bij ons zie je koeien of schapen in een wei staan, hier zijn het die gekke, grote vogels. Maar goed, we komen aan bij ons hotel en we worden al verwelkomd door de manager. Iets TE enthousiast en TE übergay. Niks mis mee maar als je welkom word geheten met: 'Oh my god! I'ts so cold today, my nipples are all stiff.' Waarbij hij er ook nog even in knijpt, ja dan weet je toch niet helemaal waar je kijken moet Haha.
We besluiten om toch nog "even" op pad te gaan naar de Cango grotten hier ongeveer een 40 minuutjes vandaan. Fleur wil graag nog eens rijden en dat gaat haar goed af! We hebben een leuke tour gehad door de grotten. En dan weer terug naar het hotel. De terugweg wil ze ook nog wel rijden. Maar de weg duurde toch wat langer dan eerst en ik zie op een gegeven moment een kerk die ik eerder niet gezien dacht te hebben. En eigenlijk komt de hele omgeving ons niet echt bekend voor. Navigatie toch maar eens aangezet en guess what?! 40 km uit de richting gereden al!! Ik lastig, Fleur lastig. Niet heel handig Haha. Auto aan de kant gezet en ik ben die hele weg maar terug gaan rijden. 50 minuten later hebben we ons hotel toch weer gevonden ;)
Nu hebben we net een ontzettend lekker struisvogelbiefstukje op. Die beestjes zijn dus niet alleen goed voor hun veren Haha. En nu gaan we uitbuiken op ons bedje en dan morgen op weg naar Stellenbosch. Wijntjes proeven daar!
Tot snel!
Xx Lins en Fleur
Bij de vorige blog waren we in st. Lucia en ik dacht toen ik dat schreef, dat er daar toch niks spannends meer zou gebeuren, dus blog verzenden... Haha echt niet dus! Er is bij ons op de hotelkamer ingebroken!! En raad maar weer eens door wie...?! Een aap! Ja die beesten die maken er een feest van voor ons hier in Zuid-Afrika Haha. We zaten 's ochtends aan het zwembad van ons hotel en we zagen de poetsdames kamer in, kamer uit gaan. Het mooie was, dat je de apen vanuit een boom zag wachten tot die dames binnen waren en dan gingen zij het poetskarretje leeg jatten Haha. Aap weer snel weg, de boom in en de poetsvrouw liet ie boos achter. Wij lachen, want het was een mooi schouwspel om te zien. Maja iets later konden wij pas echt lachen. De poetsvrouw was dus ook bij ons geweest en had de deur niet dicht gedaan. Dus ik hoor Fleur roepen: 'Lindsey, kom eens! Die aap is hier geweest en heeft onze zak snoepjes gepakt op jouw bed en hij heeft ook nog eens alle suikerzakjes open gemaakt en die in het rond gestrooid!' En inderdaad... wat een zooitje zeg! Gelukkig niks ergs gebeurd maar de poetsvrouw mocht dus een ere-rondje komen maken bij ons in de kamer ;)
Nadat we onze apenvrienden gedag hebben gezegd in st. Lucia, zijn we weer een stuk gaan rijden. Naar de Drakensbergen. Waar we een dagtocht hebben gemaakt over de Sani pass. Dat moest samen met een gids in een 4wd. Want omdat het een onverharde weg is, die toch wel vrij steil omhoog gaat, mag je die met een "normale auto" niet zelf rijden. Te gevaarlijk. Maar dat is prima, een dagje niet zelf te hoeven rijden is ook wel lekker. Dus daar gingen we. Eerst een stuk verharde weg, die ging over in een kleine helling, onverhard. En toen kwam de grens van ZA. De grens? Zul je denken? Ja, de grens! Want als je een stukje verder, door niemandsland rijdt, kom je in Lesotho! Weer een paar stempels in ons paspoort. En die begint al goed vol te raken, kan ik je zeggen ;) Na de grenscontrole, kwam het allersteilste (en dus ook het spannendste) stuk van de hele rit. Je kijkt zo de afgrond in. En als je dan eenmaal boven op de berg komt, krijg je op 2873 meter hoogte de grens van Lesotho. Inclusief prachtige uitzichten, dat ook. Van daaruit zijn we nog een extra stukje doorgereden naar een of ander nep toeristendorp van de Lesotho mensen. Saaaaaiiii (vond ik, Fleur vond het leuk en leerzaam Haha smaken verschillen) Gelukkig vrij snel doorgereden naar het hoogste punt van de tour: 3240 meter hoog! En om alle hoogtepuntjes (leuk woordgrapje, al zeg ik het zelf Haha) samen te pakken, daarna gaan lunchen op een metertje of 2874! Daarna ben je wel klaar met al die hoogtes en is het erg fijn om weer naar beneden te kunnen. En daar heb je drivingskills voor nodig hoor!! Maar we zijn gelukkig weer heelhuids terug gekeerd naar "huis" die dag.
Die dag daarna was een lange, zeer lange reisdag. De autorit van Underberg (Drakensbergen) naar het king Shaka AirPort in Durban ging vlotjes. Onze huurauto ingeleverd, ook dat geen probleem. Dan inchecken voor onze vlucht... 'I'm sorry, but your flight is delayed.' Zegt die gast achter de balie.
Om 15.00 uur pas vliegen ipv 13.35 uur. Tja, niks aan te doen. Dan maar wachten. En ons geluk kon niet op want iets later werd er omgeroepen dat we nog een half uur langer dan dat op de grond mochten doorbrengen. Echt top! NOT! :( Uiteindelijk werden we met een busje naar het vliegtuig gebracht. Een kleiner vliegtuig heb ik zelden gezien! Zaten maar 12 rijen stoelen in! Dus met piloten, stewardessen en reizigers, in totaal maar 52 mensen in dat ding en het zat vol. Het vloog iig. Maar hoe! Dikke turbulentie! Dus blij dat we na 1,5 uur weer met de voetjes op de grond stonden. Koffers opgepikt, nieuwe huurauto ook en daar konden we richting Addo rijden. Maar omdat we zo veel vertraging hadden gehad, moest dat dus in het donker. Maja lampen aan en juh, rijden. Alleen niet voor lang want... file! Haha het zat ons echt mee die dag! ;) Lindsey + geen geduld + file = geen succes. Heb Fleur die avond horen zeggen dat ze nog nooit iemand op zo'n korte tijd, zo veel heeft horen vloeken Haha. Oeps! Maar we komen er door en na een stuk snelweg komen we dan op de kleine provinciale weggetjes. En het leuke is dat ze hier dus geen straatverlichting kennen. Dus wat doen ze allemaal?! Met groot licht rijden. Ook als je voor ze rijdt, of juist tegenligger bent. En op een gegeven moment was ik dat zo moe, dat ik met mijn eigen groot licht ging knipperen, toen de zoveelste idioot weer met z'n lampen vol aan op ons afkwam rijden. Diegene doet dat ook terug. En als ie dan dichterbij komt, blijkt ie zwaailichten op z'n dak te hebben. Weer een oeps! Fleur dacht dat het wel politie geweest moest zijn, maar dan zouden ze me toch wel hebben aangehouden of niet?! Haha
In de tussentijd zijn we dan wel gearriveerd in Kirkwood, bij het Addo elephant park. En alsof ons geluk niet op kon, het is begonnen met regenen ook nog. En nog meer geluk! Het heeft dat 2 dagen aan een stuk door gedaan. Dus ons plan om nog een laatste safari te gaan doen, gaat niet door want je zou geen dier zien daar. Totaal geen nut dus. Een dagje chillen en rugby kijken dan maar.
We laten de regen in Kirkwood achter en rijden naar Stormsriver. Dat ligt in het Tsitsikamma national park. Echt, die omgeving daar is gewoon wauw!! We hebben daar onze wandelschoenen aangetrokken en zijn een middagje gaan wandelen naar de bekende hangbrug in het NP. Prachtig met bergen, bush en de zee, die daar allemaal samen komen. Helaas wel vrij toeristisch, maar je kan niet alles hebben hè.
De volgende dag hebben we ook iets heel tofs gedaan! We hebben een canopy tour gemaakt. Voor wie niet weet wat dat is, canopy is tokkelen tussen de bomen. Dus aan een kabel van de ene boom naar de andere. Je voelt je net Tarzan (of Jane in ons geval dan) als je daar rondslingert.
Echt heel gaaf!!
En dan zijn we vanochtend, na weer 3 uur rijden, aangekomen in Oudtshoorn. Dat staat bekend om eigenlijk maar 1 ding: de struisvogel. Die zie je hier echt O-VER-AL! Bij ons zie je koeien of schapen in een wei staan, hier zijn het die gekke, grote vogels. Maar goed, we komen aan bij ons hotel en we worden al verwelkomd door de manager. Iets TE enthousiast en TE übergay. Niks mis mee maar als je welkom word geheten met: 'Oh my god! I'ts so cold today, my nipples are all stiff.' Waarbij hij er ook nog even in knijpt, ja dan weet je toch niet helemaal waar je kijken moet Haha.
We besluiten om toch nog "even" op pad te gaan naar de Cango grotten hier ongeveer een 40 minuutjes vandaan. Fleur wil graag nog eens rijden en dat gaat haar goed af! We hebben een leuke tour gehad door de grotten. En dan weer terug naar het hotel. De terugweg wil ze ook nog wel rijden. Maar de weg duurde toch wat langer dan eerst en ik zie op een gegeven moment een kerk die ik eerder niet gezien dacht te hebben. En eigenlijk komt de hele omgeving ons niet echt bekend voor. Navigatie toch maar eens aangezet en guess what?! 40 km uit de richting gereden al!! Ik lastig, Fleur lastig. Niet heel handig Haha. Auto aan de kant gezet en ik ben die hele weg maar terug gaan rijden. 50 minuten later hebben we ons hotel toch weer gevonden ;)
Nu hebben we net een ontzettend lekker struisvogelbiefstukje op. Die beestjes zijn dus niet alleen goed voor hun veren Haha. En nu gaan we uitbuiken op ons bedje en dan morgen op weg naar Stellenbosch. Wijntjes proeven daar!
Tot snel!
Xx Lins en Fleur
-
19 September 2017 - 22:15
Pap:
Hoi Meiden,
Wij wensen jullie nog fijne dagen.
Take care and have fun. -
19 September 2017 - 22:20
Dorien Nieuwenhuis:
Wel leuk om eens een aap als inbreker te hebben!! Kan ook niet iedereen zeggen!!!Dat dit leuk is om te lezen hoe het jullie vergaat dat weten jullie al ,dus,,, nog een hele fijne week !!!Groetjes Dorien Nieuwenhuis -
19 September 2017 - 22:41
Carin Vossen:
Ha Lindsy en Fleur. Wederom leuke verhalen. Fleur heel goed van jouw dat je toch weer gereden hebt en daardoor wel veel extra's gezien hebgen.Geniet nog van jullie laatste daagjes, groetjes van ons -
19 September 2017 - 23:38
Marja/mam:
Hoi Lindsey en Fleur.
Nou dat zijn weer heel wat avonturen.Jullie hebben geboft dat het poetsvrouwtje het weer schoon gemaakt heeft.En dan op het hoogste punt.En dan tokkelen tussen de bomen.En die hangbrug.Ik doe het jullie niet na hoor.Je komt ogen te kort.Hebben jullie nog op een struisvogel gezeten?Voor morgen weer goede reis en geniet van jullie laatste week.En een lekkere wijnproeverij.Dikke knuffel. -
20 September 2017 - 00:01
Wilma Nieland:
Hoi dames,
Wat een aventuren maken jullie mee ,leuk om te lezen!
Geniet van jullie laatste weekje en veel plezier met de aapjes .Kijk maar uit dat ze niet in jullie koffers klimmen en als verstekelingen mee komen naar huis -
20 September 2017 - 07:50
Mam:
Hallo Lindsey en Fleur,
Wat weer een leuk verslag geschreven Lindsey wanneer verschijnt je eerste boek?????
Wat een verschil met vroeger nu kunnen we jullie avonturen tijdens jullie reis al een beetje meemaken ( met dank aan het internet ) vroeger in de tijd dat wij gingen was het vooraf "Doe voorzichtig en kom goed terug, en als je terug kwam " hoe was t...." Het is fijn om nu te lezen wat jullie allemaal meemaken.
Je ziet je mag nooit te vroeg lachen om apen hun streken zijn nooit voorbij gelukkig dat die poetsvrouw nog een keer terug kwam.
Maar goed dat je dat ritje in de bergen niet zelf hoefde te rijden Lindsey soms heb je echt een goede chauffeur nodig. Aan de foto's te zien is het geweldig daar. En dat beetje regen daar zij ze daar blij mee. Michel zei al je moet een vergoeding gaan vragen als je op vakantie komt in een droog land. Want Jij brengt altijd wel regen mee. Hahahaha
Nog heel veel plezier en geniet nog van wat er gaat komen.
Liefs van je Pepertje en van mij. -
20 September 2017 - 08:27
Mam :
Nog vergeten , zag op de planning dat je vandaag richting je eigen naamstraat gaat wel even vastleggen toch???? En vandaag gaat oma Laantje zelf de olifantjes , Leeuwen en Apen opzoeken. Ze gaat met de medebewoners van de groep naar t Gaiapark , zelf zal ze hiervan geen verslag kunnen schrijven maar ik laat je wel weten hoe ze het heeft gehad.
Gisteren even in de stad geweest kermis word al opgebouwd aan de kerk staat een HÉLE hoge "vrije val " net zo hoog als de spits van de kerk. Echt hoog hoor.
-
20 September 2017 - 13:20
Papa:
Wat een boffers zijn jullie om dit overweldigend en fascinerend land te mogen verkennen.
Blijf scherp en veilig waarnemen,gebruik de navigator en de kaart maar bovenal: relax, enjoy en geniet met volle teugen van alles wat er te zien en te beleven valt in dit prachtige werelddeel, kus, papa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
