Sand everywhere!

Vanuit Airlie Beach (waar ik de vorige keer gebleven was met m'n verhaal) ben ik doorgereden naar Rainbow Beach. De locatie voor mijn volgende avontuur. Ik ga naar Fraser Island! Het grootste zandeiland ter wereld. Daar zijn geen normale wegen dus rijden gaat daar alleen in 4 wheel drive Jeeps omdat normale auto's daar geheid vast komen te zitten in het zand. We krijgen de dag voor de tour, een veiligheidsbriefing en instructies. En dan vooral diegenen die zelf gaan rijden, (including me) word nog eens flink op het hart gedrukt, hoe voorzichtig je moet zijn en dat je je goed aan de regels moet houden. Die vent die dat allemaal uitlegt, maakt er net een horrorverhaal van en na het zien van een nog een veiligheidsfilmpje, twijfel ik toch wel even of ik het wel allemaal nog zo leuk vind haha.

Maar de volgende dag gaat het dan echt beginnen! Mijn campertje moest ik ergens op straat zien te parkeren en al mijn spullen kon ik bij het hostel vanwaaruit de tour vertrok, laten staan. Per groep zijn we ingedeeld in een 4WD en moeten dan ook al onze spullen in de auto laden. Alleen maar vrouwen in mijn groepje dus die bak zit goed vol. En toen, je raad het al, WEER veiligheidsinstructies haha. Maar daarna was het dan echt zo ver, we konden vertrekken. In onze "Boobiesbus" (want zo hebben we de auto omgedoopt voor de komende paar dagen) zitten 8 meiden, waarvan er maar 2 willen rijden. Nou, ik mag het spits afbijten en kruip achter het stuur. Weer een schakelwagen, maar daar heb ik nu natuurlijk geen problemen meer mee haha. Het eerste stuk is nog over verharde weg maar daarna gaan we het strand op, om de ferry te nemen naar het eiland. Ik moet trouwens wel nog even vertellen dat onze gids als eerste rijdt met zijn wagen, daarna wij in de Boobiesbus en dan nog 2 andere auto's. Dus Joel (onze gids) voorop en door de walkie talkies, die we allemaal hebben gekregen, krijgen we de instructies te horen. 'In first gear, full speed. Give it some balls! Go! Go! Go!' .... 'Not good!' En Joel zit hartstikke vast in het losse zand. Het duurt een half uur, heel wat mankracht EN een extra auto om hem eruit te krijgen dus ik krijg wel een beetje schrik, want nu ben ik aan de beurt. Vol gas erop en flink wat "balls" gegeven haha maar we halen het zonder vast te komen zitten! Jeeeej! Ook de rest lukt het en we kunnen naar de overkant.
Op Fraser aangekomen, rijden we een heel stuk over het strand en wat is dit gaaf zeg! Best wel moeilijk soms, maar echt heel tof! Ook nog een stukje door het rainforest en dan komen we bij lake Mackenzie. Kraakhelder blauw water! Heel vervelend ook dat we hier 1,5 uur mogen doorbrengen haha ;)
Daarna is het tijd om naar ons kamp te gaan. 0% luxe. Alleen een koepeltentje zonder matras, wel een slaapzak gelukkig! Maar geen kussen of niks. En gezelschap trouwens, een dikke spin in m'n tent haha maar dat gezelschap hoef ik dan weer niet! ;)

Na een van de beroerdste nachten van m'n leven te hebben doorstaan, kan de dag beginnen. En die begint weer goed, want mijn mede chauffeuse, heeft de vorige avond nogal veel gedronken en dus mag ik weer achter het stuur kruipen! Dus vanuit het kamp, door het losse zand, (niemand komt deze keer vast te zitten gelukkig haha) het strand op. Door flinke plassen water en over hobbels, maar dat vind ik het tofste! We rijden richting het hoogste punt van het eiland genaamd: Indian Head. Van daaruit heb je een prachtig uitzicht over het eiland en de zee. Die zo helder is dat je de roggen en schildpadden kan zien zwemmen. Zelf wil je daar niet zwemmen trouwens, want het stikt er van de haaien! (Die we nu dan alleen niet zien haha) Na Indian Head, rijden we door naar de bekende Champagne pools. Dat zijn door stukken rotsen afgeschermde stukjes zee, waar je dan weer wel veilig kan zwemmen. Dat doen we dan ook een tijdje en daarna weer op weg. Op weg naar Eli creek. Een helder, zoet water, beek-achtig iets haha dat door het oerwoud stroomt en uitkomt op het strand. Klinkt heel wazig als ik het zo beschrijf haha maar kan het niet beter uitleggen. Dan moet je er zelf maar naartoe om het te zien als je het beter wil weten ;) Ook daar hebben we natuurlijk weer gezwommen en daarna was het weer tijd om terug te keren naar het kamp. Dat trouwens in handen is van Aboriginals. Je hebt je daar ook aan een paar regels te houden. Zo niet, dan vliegt je hele groep eruit. Je mag namelijk niet in vuur spugen en wat je ook niet mag, is fluiten. Dat roept bad spirits op ofzo. Uit gewoonte betrap ik me nog wel eens per ongeluk op dat laatste haha maar gelukkig is er niemand die me hoort en mogen we nog een nachtje daar blijven. Jeeej NOT! Haha

Weer zo'n beroerde nacht overleefd en met pijn in m'n nek en rug, van het matras- en kussenloos slapen, vertrekken we naar een helse wandeling. (Naar mijn mening dan haha) 45 minuten lopen door los zand, trappen en berg op, waarbij we uitkomen bij een soort van mini Sahara aan zand en daar was dan een groen meertje waar we konden zwemmen. Daar zaten van die visjes in die aan je tenen eten haha dus dat was dan wel het enige coole. Maar we moesten dus ook die rotweg van 45 minuten terug en toen was ik dat leuke van die vissen wel weer vergeten haha. Ik was echt mega blij toen ik de zee weer zag! Maar serieus, ik hoef voorlopig geen zand meer te zien! ;) Daarna lunchen en toen zat het Fraser avontuur er weer op helaas. We moesten weer terug naar het vaste land van Australië. Onderweg hebben we nog een Dingo gezien! Daar word je hier zo ontzettend voor gewaarschuwd maar we hadden er nog geen gezien dus begonnen al te denken dat het een fabeltje was haha maar nee, ze zitten hier echt.
Die avond was ik zoooo blij dat ik weer lekker in m'n campertje kon slapen! En als dat al luxe aanvoelt haha dan wil ik niet weten hoe het voelt om weer lekker in mijn eigen bedje in Weert te liggen ;)

De dagen erna heb ik doorgebracht in Noosa. En eigenlijk heb ik daar niet zo veel meer gedaan behalve lekker gerelaxed aan het zwembad van de camping en heb me toch een keertje laten verleiden om het strand op te zoeken haha toch weer naar het zand. Wat ik ook nog heb gedaan daar (in de buurt) is naar Australia zoo geweest. Mijn zusje Joy en ik keken vroeger altijd op tv naar the crocodile hunter en heb dus altijd gezegd dat als ik een keertje in de buurt zou zijn, zou ik naar die dierentuin gaan. En dat heb ik dus gedaan haha. Opgericht door wijlen crocodile hunter, Steve Irwin. En je merkt dat dan ook alles hier om hem en zijn passie voor dieren draait. Vooral in de winkeltjes. Je kan het zo gek niet bedenken of je kan het krijgen met zijn foto erop haha. En nee, ik heb geen bordje gekocht om aan de muur te hangen ofzo :p De dierentuin zelf is netjes verzorgd, met ruime hokken en veel aandacht voor met name de Australische dieren. Ook hier weer velden waar je tussen de Kangaroos en koala's los rond kan lopen. En dan natuurlijk waar het hier allemaal om draait: het croccoseum! Maar dat viel me dan weer een beetje tegen haha. Op tv zag je die mannen altijd met die krokodillen doen dat je dacht... Wow! Maar misschien heb ik dat in m'n hoofd helemaal opgehemeld haha en kon dat in realiteit alleen maar tegen vallen haha ;) Naast het croccoseum, lagen alle "vijvers" (weet niet hoe ik het anders moet noemen) waar de krokodillen in wonen. En daar heb je allemaal info over hoe Steve ze gevangen heeft enzo. Das wel cool. Je leert ook gewoon nog wat!

En dat was het eigenlijk wel zo'n beetje. Ik zit nu (8 uur te vroeg) op het vliegveld in Brisbane. Heb vanochtend mijn campertje in moeten leveren en nu zit er niks anders op dan wachten, wachten en nog langer wachten. Ik heb een geweldige tijd gehad hier in m'n uppie, down under. Maar ik vind het toch ook wel weer fijn om naar huis te kunnen. Hoop toch nog ooit wel een keertje terug te komen hier, maar deze keer beloof ik niks haha. Eerst andere avonturen beleven!

Tot snel in Nederland!
Xx Lins